Ważne operacje

Jacoos cos ci sie przypadkiem nie pomieszalo Question

W pasie Pas de Calais stala niemiecka 15 armia, zas dywizje SS 12 HitlerJugend i Panzer Lehr walczyly w Normandii od poczatku. Z tym ze ta ostatnia zostala zniszczona w wyniku alianckiego ataku bombowego ktorejs z pierwszych nocy po inwazji.

FlaQ napisał:

Jacoos cos ci sie przypadkiem nie pomieszalo Question

W pasie Pas de Calais stala niemiecka 15 armia, zas dywizje SS 12 HitlerJugend i Panzer Lehr walczyly w Normandii od poczatku. Z tym ze ta ostatnia zostala zniszczona w wyniku alianckiego ataku bombowego ktorejs z pierwszych nocy po inwazji.

Przecież Hitler był przekonany, że inwazja nastąpi na Pas de Calais, więc trzymał tam trzon swoich sił stacjonujących północnej Francji...

No tak, ale obie wymienione przez ciebie dywizje nalezaly bodajze do 7 armii strzegacej wybrzeza Normandii, a 15 armia byla armia bardzo silna. Zreszta sam Eisenhover przyznal:"Gdyby Niemcy uzyli w czerwcu lub na poczatku lipca 15armii zostalibysmy przygnieceni liczebnie". ^^

HMM Overlord byl bardzo potrzebny i nie z powodu utworzenia 2 frontu..otoz Amerykanscy zolnierze przejeli wyrzutnie rakiet V2 Smile

Panzerjager napisał:

HMM Overlord byl bardzo potrzebny i nie z powodu utworzenia 2 frontu..otoz Amerykanscy zolnierze przejeli wyrzutnie rakiet V2 Smile

I oprócz ich konstrukcji/planów, to jeszcze ich fabryki Smile

Aha, no i działa V3, czytał ktoś o nich kiedyś? Ja wiem tyle, że miały około 127 metrów długości, klaibru 150 mm. Miało być ustawione w betonowym szybie, biegnącym pod niewielkim kątem w głąb ziei. Tam, 130 metrów pod powierzchniąmiano ładować pociski o długości 3 metrów. Projektowano, że odpalony za pomocąpierwszego ładunku pocisk przesunie się do góry w lufie, do której co 3 metry były dołączone z dwóch stron pod kątem 45 stopni krótkie rury z ładunkami wybuchowymi. Następnie, gdy pocisk minie otwór połączenia rury z lufą, nastąpi eksplozja ładunku, a gazy wpadające do lufy nadadzą pociskowi większą prędkość i energię. Gdy tak zasilany dotrze do wylotu lufy, którą opuści z prędkością 1550m/s, może ostrzeiwać cele odległe o około 160 km, a więc z Mimoyecques(schron dla V3) może dolecieć także do Londynu.[Źródło- "Sensacje XX wieku" Bogusława Wołoszańskiego] Dobre były te działa, co nie? Wink

Hej

[quote="Jacooś"]

Panzerjager napisał:

I oprócz ich konstrukcji/planów, to jeszcze ich fabryki Smile

Aha, no i działa V3, czytał ktoś o nich kiedyś?

Jasne

Stonoga rulez!! Smile

A serio to jeden z bardziej chybionych pomysłów jakie się Niemcom przytrafiły. Czytałem, chyba w książce I.Hogga "niemieckie tajne bronie..." czy coś takiego, ciekawą analizę. Anglicy mieli specjalną komisję wojskową, która analizowała pomysły różnych szalonych naukowców, sprawdzała w archiwach czy ktoś już się tym nie zajmował i co mu z tego wyszło, a raczej nie wyszło Smile

i dlaczego. I dopiero jak komisja zadecydowała na tak to projekt miał szanse rozwoju. Przy wszystkich minusach tego rozwiazania chroniło to gospodarkę przed marnowaniem kaski na ewidentne głupoty, po raz kolejny popełniane. Niemcy nie mieli nic takiego, każdy kto miał dowolnie durny pomysł ale zdołał znaleźć sponsora, najlepiej wysoko postawionego w partii, mógł realizować swój projekt niezależnie od kosztów. Stonoga bardzo się dokładnie wpisuje w ten schemat. Pomysł jest XIX-wieczny (i już wtedy to nie wyszło Smile

), gdy nie wiedziano jeszcze za wiele, co się dzieje w lufie w trakcie wystrzału. Teoretycznie ma to działać tak, że pocisk mija kolejne komory (a raczej pary komór), gazy prochowe w przestrzeni za pociskiem zapalają ładunki w tych komorach i przez to podtrzymywane jest stałe wysokie ciśnienie a więc pocisk napędzany jest dłużej niż przy normalnym ładunku. Praktycznie cale rozpędzanie kończy się na pierwszych kilku segmentach, ze względu na prędkość palenia się prochu. Gdy pocisk mija kolejne komory i inicjowany jest ich zapłon, to zanim ladunek się rozpali i wygeneruje odpowiednie ciśnienie, pocisk "odjeżdza" już za daleko i przyrost objętości za pociskiem równoważy to dodatkowe ciśnienie. Można oczywiście zakombinować inaczej, odpalać ładunki elektrycznie, za pomocą jakiegoś sekwensera (sekwencera? a w ogóle jest takie słowo? Smile

) z takim wyliczeniem by zapłon zaczynał się odpowiednio wcześniej a maksymalne ciśnienie występowało w momencie mijania komory przez dno pocisku. Tak właśnie kombinowali Niemcy, jednak samo inicjowanie zapłonu z dokładnością do pojedynczych milisekund okazało się za trudne, poza tym proces spalania nie jest sam w sobie aż tak regularny żeby mieć gwarancję że to maksymalne cisnienie na pewno nie wyskoczy np. jeszcze przed pociskiem co skończyłoby się rozerwaniem lufy (Stonoga regularnie cierpiala na tę przypadłość). To właśnie wyszło Niemcom w czasie prób, gdy już się odpowiednio napracowano i nawet uruchomiono produkcję pocisków, okazało się że wymagane parametry są nie do osiągnięcia tą metodą - uzyskiwano prędkości pocz. rzędu 1100 m/s i donośności rzędu 90 km, nie jest to mało oczywiście, ale jednak można to osiągnąć w znacznie prostszy sposób, bez takich cudactw.
Legenda głosi, że 1 lub 2 Stonogi, w wersji realistycznie skróconej do kilku par komór i lufy dł. ok. 25 m, zmontowano pod koniec 1944 na prowizorycznych podstawach na zboczach wzgórz w rejonie Trewiru (wg innej wersji na platformie kolejowej). W czasie niemieckiej ofensywy w Ardenach z dział tych prowadzono ostrzał Luksemburga (odl. ok. 65 km) zajętego wówczas przez wojska amerykańskie.